Festiwal Filmowy Millenium DOCS AGAINST GRAVITY – 15 edycja

Muszę przyznać, że informacja o tym, że tegoroczna edycja Festiwalu Filmowego Millenium Docs Against Gravity to już 15-ta z kolei – mnie zaskoczyła. Przemknęły mi przez głowę jednocześnie (pozornie sprzeczne ze sobą) myśli: “Jak to? to aż 15 lat” oraz “Dopiero 15 lat?, myślałam, że więcej”.

Sądzę, że te całkowicie spontaniczne skojarzenia oddają dobrze to, jak bardzo, zarówno dla mnie, jak i dla całej rzeszy warszawiaków Festiwal filmów dokumentalnych sygnowany Docs Against Gravity stał się nie tylko corocznym wydarzeniem kulturalnym, wyczekiwanym z roku na rok, wpisanym w kalendarz najważniejszych wydarzeń na mapie miasta, ale także imprezą – marką. Wydarzeniem – ikoną.  Która stanowiąc cyklicznie część życia, wpisując się w wyznawane wartości, staje się niejako samoczynnie czymś, co umyka ‘datowaniu’. Istnieje – postrzegana jako ta, która jest z nami ‘od zawsze’… Bo nam samym wyliczać sobie biegnący czas jest najtrudniej.

Bo też Festiwal Filmowy Millenium Docs Against Gravity od tychże 15 lat właśnie niestrudzenie pracuje na status wydarzenia kultowego. Od swojego zarania stawia sobie poprzeczkę bardzo wysoko. Gwarantując widzom dostęp do dzieł kinematograficznych, których naczelnym celem jest zadawanie pytań, kwestionowanie ‘mainstreamowych prawd’, wzbudzanie ciekawości, nauka patrzenia z perspektywy innej niż nasza własna, czy też perspektywy Innego. Szukanie odpowiedzi, a czasami wręcz – przekazywanie wiedzy o świecie, do której – gdyby nie filmowcy dokumentaliści – nie mielibyśmy dostępu. I tym samym otwieranie nam wrót do świata, który jest nam nieznany!

Uczestniczyłam jako widz w wielu edycjach Millenium Docs Against Gravity. Zawsze pełna podziwu dla tego, jak wiele filmy, które mogłam dzięki jego istnieniu obejrzeć wnosiły w moje życie. Jak bardzo stymulowały mnie do myślenia, do dyskusji, a czasami wręcz do zmiany optyki na rzeczy i sprawy, które wydawały mi się wcześniej takimi, które poddawania w wątpliwość wcale nie wymagają.

A niczego nie cenię bardziej w kulturze niż tego, kiedy daje mi pożywkę dla refleksji, intelektualnego, duchowego i emocjonalnego rozwoju. Wnosi nową jakość w czasami skostniałe już nieco poglądy i oglądy spraw, stymuluje do spoglądania na świat z perspektywy, której nie brałam pod uwagę. Uwzględnia wielogłos, zmusza do zadawania pytań, tak sobie, jak i światu w którym przyszło mi żyć.

*** Lepiej bym tego nie ujęła – posłużę się zatem fragmentem wypowiedzi ze wstępu do katalogu prasowego, którą dla tegorocznego Millenium Docs Against Gravity przygotował dyrektor festiwalu Artur Liebhart:

Już piętnasty raz zapraszam w filmową podróż dookoła świata. Cel niezmiennie ten sam: głębsze zrozumienie tego, co się dzieje z naszym światem poprzez historie opowiedziane językiem filmu. Sprawdzanie czy rozumiemy świat i czy świat rozumie nas…To, co spaja te wszystkie elementy to szacunek do widza. Pokazujemy, to co najlepsze w światowym filmie dokumentalnym. Różnorodność tego gatunku filmowego zachwyca i ekscytuje…

Tegoroczna, 15 edycja Festiwalu Filmowego Millenium Docs Against Gravity odbędzie się w Warszawie w dniach 11 – 25 Maja a także we Wrocławiu, Gdyni, Lublinie oraz Bydgoszczy.

Zaprezentowane zostaną najwybitniejsze dzieła kina dokumentalnego, starannie wyselekcjonowane. Przedstawiane będą w kolejnych sekcjach filmowych, dedykowanych najważniejszym współcześnie zagadnieniom społecznym, politycznym, kulturalnym. Wśród hitów festiwalu znajdziecie między innymi:

– nominowane do Oscara  “Twarze, plaże”  legendarnej reżyserki  Agnès Vardy, laureatki honorowego Oscara oraz JR-a francuskiego artysty fotografa, autora niezwykłych murali tworzonych do zdjęć;

– “Wędrówki ludów” Ai Weiwera, prawdopodobnie najbardziej znanego współczesnego chińskiego artysty;

– “Bez przerwy” Leonarda Retela Helmricha o życiu syryjskich uchodźców w obozie dla pracowników sezonowych w Libanie;

– “Geneza 2.0” Christiana Freia  & Maxima Arbugaeva – nagrodzony na tegorocznym Festiwalu Filmowym w Sundance dokument o łowcach kłów wymarłych mamutów na Nowej Syberii i eksperymentach genetycznych mających przywrócić to zwierzę do życia;

– “Pokolenie pieniądza” Lauren Greenfield – wizualnie niezwykłą opowieść o naszej – ludzkiej rosnącej obsesji wokół bogactwa;

– “Grace Jones” – dokument Sophie Fiennes (siostry znanych aktorów: Ralpha i Josepha) o artystycznym i intymnym życiu światowej sławy ikony popkultury lat 70-tych I 80-tych: piosenkarki, aktorki, modelki, ikony stylu i ekscentryczki;

– “Śniąc o Murakamim” Nitesh’a Anjaan’a – dedykowany wybitnemu japońskiemu pisarzowi Haruki Murakami;

– “Człowiek delfin” Lefterisa Charistosa poświęcony historii najpopularniejszego nurka w historii, wielokrotnego rekordzisty świata w nurkowaniu głębinowym: Jacquesa Mayola. Jego życie stało się inspiracją dla kultowej fabuły Luca Bessona “Wielki błękit”.

–  „Westwood: punkówa, ikona, aktywistka” Lorny Tucker przybliża fascynującą postać damy Vivienne Westwood, angielskiej projektantki mody, która od 40 lat na nowo definiuje brytyjską modę i jest odpowiedzialna za stworzenie wielu głośnych stylizacji naszych czasów.

– „W tenisie love znaczy zero” w reżyserii. Jason’a Kohn’a – portet Nicka Bollettieriego, kontrowersyjnego trenera najsłynniejszych graczy tenisa.

Podczas 15 edycji Festiwalu Filmowego Millenium Docs Against Gravity zostaną także przedstawione w sekcji <Mistrzowie> filmy nominowanego do Oscara Barbetta Schroedera, a także Madsa Brüggera, badającego granice prowokacji dziennikarskiej, wielkiego demaskatora naszych czasów.

W nowej dla festiwalu sekcji, pt. “Co dalej z tym światem” będzie można zobaczyć “Czyścicieli Internetu” Hansa Blocka oraz Moritza Resewiecka – film o tym, że demokratyczność Internetu to niestety złudzenie…

Docs Against Gravity nie zapomina też o polskich twórcach. W programie znalazł się nagrodzony na Festiwalu Filmowym w Wenecji w kategorii najlepszy film dokumentalny w sekcji Venice Classics “Książe i dybuk” Elwiry Niewiery oraz Piotra Rosołowskiego.

Polecam ten obraz Wam gorąco bo miałam przyjemność go już obejrzeć. To fascynująca podróż śladami Michała Waszynskiego – jednego z najważniejszych twórców polskiego kina w dwudziestoleciu międzywojennym (był autorem wielu przebojów kinowych z gwiazdorami tamtych czasów: Eugeniuszem Bodo, czy Adolfem Dymszą) reżysera mistycznego “Dybuka”. Po II giej wojnie światowej, kiedy osiadł na długi czas w Rzymie – odniósł gigantyczny sukces zawodowy, jako producent hollywoodzkich hitów z Sophią Loren i Claudią Cardinale w rolach głównych. Dokument mu poświęcony: “Książe i dybuk” opowiada nam jednak przede wszystkim jego losy jako człowieka, który przez całe dorosłe życie zmieniał i kreował swoje kolejne tożsamości.

Tegorocznej edycji Festiwalu Filmowego Millenium Docs Against Gravity będą towarzyszyć także fascynujące spotkania z twórcami, debaty, konkursy oraz warsztaty tematyczne. A także koncerty muzyczne.

W tym między innymi zaplanowano koncert słynnej buntowniczki sceny rockowej: M.I.A

M.I.A. przyjedzie do Warszawy z okazji polskiej premiery filmu „MATANGI / MAYA / M.I.A.” w reżyserii Steve’a Loveridge’a. Na 15. Festiwalu Filmowym Millennium Docs Against Gravity odbędą się aż dwa spotkania widowni Festiwalu z artystką – w piątek 11 maja w Kinie Luna i w sobotę 12 maja w Kinotece.

Szczegółowy program Festiwalu znajdziecie pod linkiem: docsag.pl

  *    *   *

15 lat. To dużo czy mało? Ta perspektywa się zmienia wraz z upływem czasu, naszym własnym do niego stosunkiem, mierzonym miarą najbardziej subiektywną z możliwych. Dla mnie osobiście to kawał mojego życia – bo uczestniczyłam w pierwszych edycjach tego wspaniałego wydarzenia kulturalnego jako ktoś, dla kogo było niezwykle ważne, że w ogóle powstało. Mam zatem do Festiwalu Filmowego Millenium Docs Against Gravity stosunek bardzo osobisty. Jest częścią mojej kulturalnej edukacji, wpływał na mnie, od zawsze miał swój udział w moim życiu, nie tylko z pozycji kinomaniaczki.

Wiele mu zawdzięczam. I wierzę w to, że nie jestem w tej opinii odosobniona. Bo jego siłą jest to, że potrafi sprawić między innymi i to, że czas staje się czymś, co przestaje być subiektywne i względne. Obiektywizuje się. Filmy dokumentalne to jest bowiem taki świat, w którym upływ czasu służy temu, by go wykorzystać do stworzenia przestrzeni dla refleksji nad wszystkim tym, co nas otacza, na sposób, w którym (mam wrażenie) przestaliśmy się umieć poruszać na co dzień. Wklejeni w chwile, hot newsy, pogoń za tym co nowe, nowsze, najnowsze. Dają nam coś bezcennego, a co zwie się perspektywą i kontekstem…

*** Cytat, krótkie opisy wybranych tytułów filmowych oraz kadry z obrazów, które będzie można obejrzeć na tegorocznym Festiwalu Filmowym Millenium Docs Against Gravity pochodzą z materiałów prasowych udostępnionych przez Against Gravity. Zdjęcia z konferencji prasowej są mojego autorstwa.